woensdag 31 januari 2018

de blauwe maan

Vanavond is het de blauwe, super, bloedmaan.
Vroeger was voor mij de blauwe maan een mooi verhaal van Tonke Dragt dat we op school met z'n allen lazen. Joost wil graag leren vliegen, dat kan niet volgens oma. Maar dan wordt de maan blauw en vliegt de vuurvogel voorbij.
"De maan is blauw!",zegt Joost. "Kan ik nu vliegen, Pijl?"


Blauwe maan is als we twee keer in de maand een volle maan hebben. Dat gebeurt gemiddeld eens in de drie jaar. De maand blijft daarbij zijn eigen kleur houden, jammer.

Super maan is als de maan dichtbij de aarde staat. Hij draait nl niet in een volmaakte cirkel om de aarde, maar in een ellips, een ovaal zeg maar. Dit kun je zo'n drie tot vier keer per jaar zien.

Bloedmaan  is de maansverduistering. Dan schuift de aarde tussen de zon en de maan in en zien we als het ware onze eigen schaduw dat kan een rode gloed veroorzaken. Helaas dit keer niet in de Nederland te zien. Dit gebeurt ruim 2 keer per jaar maar niet altijd bij ons.

Het bijzondere zit hem in het feit dat ze vandaag alledrie tegelijk aanwezig zijn. Wat wij ervan kunnen zien is dat de maan extra veel licht geeft omdat hij dichterbij de aarde staat. De laatste keer dat dat gebeurde is 152 jaar geleden.


bron: www.ad.nl 

bron: www.ad.nl




dinsdag 30 januari 2018

#2 Sew from the last fabric you've purchased and a very special moon

Bij mij komt een lapje nooit alleen, "o ja, dan wil ik daar ook een meter van" :-)
Dus ik kon bij deze challenge kiezen uit twee stoffen, een stof voor een zeemeerminnenstaart en eentje met de zeemeerminnen zelf. Voor een staart voor dochterlief heb ik te weinig. Ik kocht het stukje ook eigenlijk voor de barbies en bedacht thuis pas dat het ook leuk zou zijn voor haarzelf. En dan lekker gevoerd als deken/slaapzak. Ook pubers vinden dat leuk. Het is voor mij nu ook zoeken, wat is nog leuk om mee te spelen? Ze vertelde mij dat de meiden onder elkaar ook niet meer vragen of ze kunnen spelen, nee, het heet nu "afspraakje maken". Maar de jongens gaan nog wel spelen hoor! O heerlijk. "Maar jij gelukkig stiekem ook nog", denk ik dan. We hebben nog maar pas geleden het speelkeukentje opgeruimd, dat deed pijn. Maar het is wel fijn dat we nu weer meer ruimte in de keuken hebben. We hebben nog wel wat spulletjes voor het pakken. Zo is er nog een restje rood/wit servies met bijbehorend dienblad. Ik denk dat we die eens leuk voor de sier gaan neerzetten.

Terug naar de challenge!!
Ik koos voor de stof met de zeemeerminnen. Ik heb er geen tshirt van gemaakt, ik denk niet dat dochterlief dat op school wil dragen. Ik heb er een zomers hemdje van gemaakt. Kan ze aan op het strand, als nachtgoed op een short of als onderhemd. Het is ruim en lekker zacht. Ik had hem al af, maar ik vertelde al eerder dat er het een en ander op een strijkijzertje lag te wachten. Daar hoorde dit hemdje bij.



Vergeet vanavond en vooral morgenavond niet naar buiten te kijken. Er staat een blauwe, super, bloedmaan aan de lucht. Als ik eraan denk leg ik dat morgenavond uit!




zondag 28 januari 2018

#1 sew something warm/soft and some study

Januari is bijna ten einde en de vierde challenge loopt vandaag af en ik heb de challenge van week 1 net afgekregen. Verder hangen er nog andere challenges te wachten op een verbetering of een strijkijzertje.
Dat ik voor Grieks ben geslaagd had ik al verteld, dat ik voor Hebreeuws gezakt ben en een hertentamen krijg nog niet. Bij deze dan, maar ik weet sinds 10 minuten dat ik voor Filosofie wel ben geslaagd. Dus morgen met frisse moed aan semester twee beginnen.
Terug naar de sew challenge: Sew something warm/soft. Ik heb een trui gemaakt uit  de serie radarloos van de Knip. Het gaat om de Knip van augustus 2015. Ik heb daar een fleecelap die ik op de plaatselijke markt heb gekocht voor gebruikt. Ik heb het band weggelaten en alle zomen afgewerkt zoals aangegeven op de mouwen in het patroon. Nu ik dit schrijf zie ik dat ik de schouders dan weer niet heb gedaan. Zou ook niet meer kunnen wat mijn borduurgaren is schoon opgegaan. Ik gebruikte steeds 3 draadjes zijde zodat het wat volume kreeg.
Ik hoop later nog wel een challenge binnen de tijd af te krijgen want dat mag ik een foto van mijn creatie eronder hangen op Facebook. Of ik ook meeding naar de prijzen dat weet ik niet want ik zit in Europa en zij in Amerika. Maar toch is het leuk. Je gaat ineens anders naar lapjes kijken. Gisteren ben ik met dochterlief naar de lapjesmarkt in Utrecht geweest en nu was ik aan het zoeken naar geblokte stof en rode stof en iets voor dieren. Want die uitdagingen komen er binnenkort aan.
Met het voorbeeld uit de Knip, augustus 2015

de winkel had geen zwarte borduurzijde op voorraad, zou iedereen hetzelfde aan het maken zijn? Dus koos ik voor zijde met een kleurenverloop. Van lichtgrijs naar zwart.


hier nog zonder festonsteek.
De nieuwe werkweek staat weer te trappelen. Vol met Cito's dochterlief) en andere toetsen, nieuwe colleges(voor mijzelf), solliciteren naar stageplek(zoonlief). Ik hoop dat ik ergens nog een gaatje vind om week 2,3,4 én 5 af te krijgen zodat ik weer helemaal bij ben. Het is eigenlijk op een oor na geveld.
gevonden op het net en zo is het maar net!

vrijdag 26 januari 2018

Waar was ik?

Drie jaar geleden gepost? Ik weet zelfs niet meer hoe ik mijn gegevens moet wijzigen want mijn kinderen zijn ook steeds ouder geworden. Er is veel veranderd maar ook nog veel hetzelfde gebleven. Ik ben nog steeds moeder van thuiswonende kinderen 😄, nog steeds echtgenote en juf. Ik ben nog steeds aan het schatgraven, muziek aan het luisteren, lezen, knutselen. Maar ik ben daarnaast ook weer student geworden. Ik ben nu tweedejaars theologiestudent. Ik heb net gehoord dat ik geslaagd ben voor Grieks. Dat was een hele kluif van anderhalf jaar, maar dat kan ik afsluiten. Daar wil ik best nog meer over gaan schrijven in de toekomst, want het is echt heel erg leuk. Veel, soms zwaar, maar vooral...leuk!
Ik heb m'n naaimachine ook weer tevoorschijn getoverd. Ik vond op Facebook een naaichallenge. Na twee haakchallenges met twee onaffe, de UFO's, dekens vond ik het nu tijd worden om te naaien. En zo kwam ik erbij om mijn blog weer te ontstoffen en mijn projecten hier te plaatsen Ik kom zelf tenslotte allemaal leuke inspiraties tegen op andere blogs. Ik leer zelfs de kneepjes van het vak via verschillende blog's.
Behalve leuke dingen gebeuren er ook nare dingen. Mijn schooltje brandde af op oudejaarsavond. Inmiddels zijn we verhuisd en al weer op orde. Maar je wil niet weten hoe de weg daarnaar toe was. Mensen zeggen wel eens: Brand is erger. Nou inderdaad!
Maar het ergste is nog dat ik eind 2016 mijn trouwste leesfan ben verloren. Mijn papa overleed. Op respectabele leeftijd, dat wel. Maar het gemis is er niet minder om. De foto's die ik plaatste bewerkte hij op zijn computer en als ik op bezoek kwam stond er weer een mooie foto van een van mijn kinderen in de woonkamer te prijken die hij van mijn blog haalde of die ik gemaild had. De laatste foto die hij uitgeprint had heeft nog heel lang bij mijn moeder op de piano gestaan. Geen verversing meer. Het zal wel nooit wennen.
Ik ben bijna twee jaar geleden met mijn dochter het Pieterpad begonnen. Tjonge, waar haal ik de tijd vandaan? Ik weet het eerlijk gezegd ook niet, ik ben ook vaak enorm moe omdat ik mijn leven wel twee keer leef lijkt het wel.
Tot zover in het kort de stand van zaken. Ik ga kijken hoe ik in de zijlijn mijn gegevens weer up to date krijg. En ik ga morgen bij daglicht foto's maken van mijn creaties. Wordt toch mooier dan 's avonds. Nou, oké dan, sneak preview:
Naai-atelier "Nonchalance".
En kun je niet wachten op mijn aandeel van uitleg, kijk dan hier: 
https://www.facebook.com/groups/52weeksewingchallenge/