Oudejaarsavond 2011. "En we gaan nog niet naar bed, nog lange niet, nog lange niet" |
zaterdag 31 december 2011
vrijdag 25 november 2011
zie ginds komt nog steeds.....
Met een vijfjarige kleuter in huis is het nu 4 weken dolle pret, iedere dag piepaapepernoot, maar ook zie ginds komt de stoomboot en de meest gezongen is zie de maan schijnt door de bomen.
Vandaag heb ik weer een stuk van de berging opgeruimd en ja hoor, de seizoentafelspullen kwamen boven water. Gauw hebben we de stoomboot eruit gehaald, en we hebben een vak in de kast leeggeruimd om plaats te maken voor de goedheiligman. Wat ons betreft duurt het feest nog wel even.
Vandaag heb ik weer een stuk van de berging opgeruimd en ja hoor, de seizoentafelspullen kwamen boven water. Gauw hebben we de stoomboot eruit gehaald, en we hebben een vak in de kast leeggeruimd om plaats te maken voor de goedheiligman. Wat ons betreft duurt het feest nog wel even.
zaterdag 12 november 2011
klaas en maarten
zaterdag 5 november 2011
de sacre in de herfst
Gisteravond zijn we naar het concertgebouworkest geweest.
Ze speelden
Dat was dik kippenvel! Wat een geluid. Je kunt zelfs de altfluit heel goed horen en als er op de grote trom wordt geslagen is het net of de grond verzakt.
Ze speelden
Dat was dik kippenvel! Wat een geluid. Je kunt zelfs de altfluit heel goed horen en als er op de grote trom wordt geslagen is het net of de grond verzakt.
de spin is toch sterker
Nee, ik kan hier nog niet de leuke reacties plaatsen. De spin is toch te sterk voor mij. LinkedIn heeft weer een herinnering gestuurd. Ik heb de uitnodigingen verwijderd en de Trash geleegd. Ten einde raad heb ik ze zelf een mail gestuurd, maar die is nog niet beantwoord. Een beetje moedeloos voel ik me wel, want nu beginnen de stomme reacties te komen. "O zo leuk, ik krijg allemaal rare mailtjes van jou, en ook nog in het Engels, zo stom, maar geeft niks hoor!" Grrrrrrrrrrrrr.
vrijdag 28 oktober 2011
in een web verward raken
Nu weet ik hoe vliegbeestjes zich moeten voelen als ze onverwacht in een plots opdoemend web verward raken. Vastgeplakt en benauwd en niet wetend wat er al niet boven je hoofd hangt. Terwijl het angstzweet je uitbreekt beginnen de andere beestjes ook te roepen en de andere nog vrij rond vliegende beestjes roepen je bemoedigend toe met adviezen hoe los te geraken. En als je denkt een ledemaat los gemaakt te hebben, zit je ergens anders weer vast.
Wat is er aan de hand? Dat weten jullie ongetwijfeld al. Ik ben dat vliegbeestje dat ineens het web invloog dat LinkedIn heet. Zit je een groep voor collega's aan te maken, bedenkt LinkedIn geheel en al zelf dat het misschien wel eens gezellig zou kunnen zijn als we iedereen in mijn adressenbestand eens een uitnodiging zouden sturen. Paniek, ik riep nog heel hard neeeee!!!! Maar het mocht niet helpen. En waarom vind ik dat erg? Omdat ik weet dat er een heleboel mensen tussen zitten die hier niet op zitten te wachten. Er zitten zelfs bedrijven bij. Affijn, ik met behulpzame "vrij" rondvliegenden een mail verstuurd naar alle adressen om mijn excuus te maken. En dan denk je vrij te zijn. Nee hoor, plak plak. De uitnodigingen staan er nog net zo en LinkedIn stuurt 5 dagen later vrolijk iedereen een uitnodiging. Wat een hongerige spin is dat LinkedIn. De andere vastgeplakte en weer losgekomen beestjes vertelden mij dat zij precies hetzelfde hadden meegemaakt. O gelukkig, want ik begon me al heel dom te voelen. En eentje vertelde ook dat er een oplossing is. Het was even zoeken. Want het web is geen labyrinth met maar één weg, nee het is een doolhof met heel veel ingangen en weggetjes en vooral muurtjes en er is maar 1 piepklein uitgangetje. Ik hoop werkelijk dat ik de uitgang heb gevonden en dat het geen valstrik is. Kreeg ik eerst nog allemaal hele leuke reacties, nu ben ik bang als die herinneringen door gaan dat er dan ook boze reacties gaan komen.
Voor het geval jullie op een zonnige dag ook per ongeluk in dat doolhofweb terecht komen zoek dan naar de volgende uitgang:
Ga naar LinkedIn
klik Contacts
klik Add Connections
rechts boven zie je dan View Invitations
Dan zie je de uitnodigingen
klik op Select All en dan.... klik op Delete.
Ik hoop werkelijk dat het gelukt is. Als dat zo is zal ik alle leuke reacties publiceren.
Wat is er aan de hand? Dat weten jullie ongetwijfeld al. Ik ben dat vliegbeestje dat ineens het web invloog dat LinkedIn heet. Zit je een groep voor collega's aan te maken, bedenkt LinkedIn geheel en al zelf dat het misschien wel eens gezellig zou kunnen zijn als we iedereen in mijn adressenbestand eens een uitnodiging zouden sturen. Paniek, ik riep nog heel hard neeeee!!!! Maar het mocht niet helpen. En waarom vind ik dat erg? Omdat ik weet dat er een heleboel mensen tussen zitten die hier niet op zitten te wachten. Er zitten zelfs bedrijven bij. Affijn, ik met behulpzame "vrij" rondvliegenden een mail verstuurd naar alle adressen om mijn excuus te maken. En dan denk je vrij te zijn. Nee hoor, plak plak. De uitnodigingen staan er nog net zo en LinkedIn stuurt 5 dagen later vrolijk iedereen een uitnodiging. Wat een hongerige spin is dat LinkedIn. De andere vastgeplakte en weer losgekomen beestjes vertelden mij dat zij precies hetzelfde hadden meegemaakt. O gelukkig, want ik begon me al heel dom te voelen. En eentje vertelde ook dat er een oplossing is. Het was even zoeken. Want het web is geen labyrinth met maar één weg, nee het is een doolhof met heel veel ingangen en weggetjes en vooral muurtjes en er is maar 1 piepklein uitgangetje. Ik hoop werkelijk dat ik de uitgang heb gevonden en dat het geen valstrik is. Kreeg ik eerst nog allemaal hele leuke reacties, nu ben ik bang als die herinneringen door gaan dat er dan ook boze reacties gaan komen.
Voor het geval jullie op een zonnige dag ook per ongeluk in dat doolhofweb terecht komen zoek dan naar de volgende uitgang:
Ga naar LinkedIn
klik Contacts
klik Add Connections
rechts boven zie je dan View Invitations
Dan zie je de uitnodigingen
klik op Select All en dan.... klik op Delete.
Ik hoop werkelijk dat het gelukt is. Als dat zo is zal ik alle leuke reacties publiceren.
zaterdag 1 oktober 2011
wat zullen we nou krijgen?
De buitenzwembaden sluiten meestal hun deuren aan het eind van de laatste dag van september. Maar omdat het eindelijk zomers weer is maken dit jaar de meeste zwembaden een uitzondering en blijven nog een weekendje open. Niks aan de hand, gewoon leuk. Bij het boodschappen doen zag ik mensen met ijsjes naar huis gaan. Ik weer even terug de AH in om ook ijsjes te halen voor het warme weekend. Niks aan de hand, gewoon lekker. Ik heb vorige week de bloembollen in de potten gestopt en dat de blauwdruifjes nu al blaadjes maken is niet bijzonder. Niks aan de hand, gewoon normaal.
Maar.........................wat is dit?
De hyacinten gaan bloeien. Niks aan de hand......of toch wel?
Vogels leggen eieren, Sjaan heeft sinds vorige week weer kippenkuikens, ooievaars blijven overwinteren, of deden ze dat altijd al? Dit gaan we even uitzoeken.
En leergierig als ik ben heb ik alles meteen opgezocht. De ooievaar overwintert in Afrika, en als hij al in Europa overwintert dan nog altijd in de zuidelijke streken. Hyacinten bloeien toch echt in het voorjaar volgens wiki, heel vroeg weliswaar maar het is nu toch echt geen vroeg voorjaar, eerder een zeer late zomer. En dan die kippen, het komt voor maar het is niet gebruikelijk.Tjonge. Wat zullen we van de winter gaan beleven?
zaterdag 24 september 2011
schatten verstoppen
Vandaag heb ik gewerkt in de lentetuin. Jawel lente, je leest het goed. In het eerste herfstweekend is het prachtig weer en zijn Kirsten en ik naar het tuincentrum geweest om bloembolletjes te kopen. Thuis hebben we gelijk alles in potten gedaan en we vonden nog narcissen die afgelopen winter na binnen uitgebloeid te zijn naar buiten werden gegooid. En aan de groene puntjes te zien willen ze komend voorjaar ook wel weer bloeien dus die hebben we ook in potten gedaan.
Nu ziet het er nog zo uit:
En hopelijk zien we in de lente hier krokussen, narcissen, hyacinten, kievitsbloemen en blauwdruifjes.
Nu ziet het er nog zo uit:
En hopelijk zien we in de lente hier krokussen, narcissen, hyacinten, kievitsbloemen en blauwdruifjes.
donderdag 22 september 2011
roots
Je puberzoon zal maar de opdracht krijgen een stamboom te maken. Voor je er erg in hebt zit je hele generaties uit te pluizen. Tegenwoordig kun je alles op internet vinden. En dan helpen opa en oom Nanne ook nog eens aan de foto's en dan krijg je een imposant werkstuk. Het was leuk, maar dit soort opdrachten moet school toch maar niet te vaak gaan geven, want er moet ook weer hoognodig met de Lego worden gespeeld.
zaterdag 17 september 2011
glas in lood
Vandaag met glas in lood gewerkt in het atelier van nicht Alma.
Ik had al eens gesoldeerd, maar dit was voor het eerst dat ik glas in vormen heb gesneden.
Eerst het patroon op het glas tekenen |
Daarna het patroon uitsnijden. Juist, een engeltje |
Daarna lood om de randjes en stukjes aan elkaar vast solderen |
Dat was een leuke middag. Dank je wel Alma!
vrijdag 19 augustus 2011
donderdag 18 augustus 2011
kaften en Sinterklaas
De vakantie is voorbij dus er wordt weer gevraagd: "Hoeveel nachtjes nog voor Sinterklaas komt?" En er worden al tekeningen gemaakt en verlanglijstjes geschreven. Ik denk dat wij de grootste fans van Sinterklaas in huis hebben.
De puber heeft al aardig leren kaften. Het leek erop dat we niet zoveel boeken hadden, maar er zijn er bijna 4 rollen doorheen gevlogen. En er is maar 1 boek mislukt. Heb je voor meisjes kaftpapier in alle soorten en kleuren, voor jongens is het iets minder interessant. Je kunt kiezen uit zwart, zwart en iets dat op zwart lijkt.
de grootste fan aan het werk |
inderdaad, zwart kaftpapier. |
maandag 8 augustus 2011
Vooruit, nog een paar vakantiefoto's
We zijn alweer thuis, maar nog een paar vakantiefoto's voor de thuisblijvers, omdat blogger thuis sneller foto's plaatst dan op de camping.
Tot op de laatste kampeerdag wordt er gespeeld |
hè, hè, ik mag ook een keer op de foto. Eindelijk mooi weer, dus de koffie is buiten |
Speciaal voor opa, buxus knip voorbeelden, het open luchtmuseum staat er vol mee. |
Varik of toch Arnhem? |
Daniël aan de was, hij bedacht een speciale manier. |
vrijdag 5 augustus 2011
donderdag 4 augustus 2011
Tijdens een hoosbui vertellen over het mooie weer
Dag 7
Vandaag zijn we naar het Openluchtmuseum in Arnhem geweest. En wij niet alleen, het was er hartstikke druk. En warm. Wij zijn een keer begonnen bij het stuk die we normaal gesproken als laatste doen of door vermoeidheid zelfs maar overslaan. Dat was wel grappig. We hebben nu dingen gezien die we weinig of nog nooit gezien hebben. Daniël vroeg al of het mogelijk is dat je alles kunt zien op 1 dag. Ik denk wel dat het kan maar dan moet je superfit zijn en géén kinderen bij je hebben. Ook nu nog hebben we niet alles gedaan. Volgende keer beginnen we bij het bootje hebben we Daniël beloofd.
Ik heb nog meer foto's, maar Blogger heeft er geen zin in. Zeker door dat noodweer. Kijken wat we nu eens gaan doen. koffie in de tent zetten en dan naar het dagverblijf rennen. Of alle spullen rennend naar het dagverblijf brengen en daar koffie zetten. Ik heb niet eens een beker schoon, het goed gevulde afwasteiltje staat voor te spoelen in de regen. En dat allemaal om volgende week weer te realiseren hoe luxe we het thuis hebben.
Vandaag zijn we naar het Openluchtmuseum in Arnhem geweest. En wij niet alleen, het was er hartstikke druk. En warm. Wij zijn een keer begonnen bij het stuk die we normaal gesproken als laatste doen of door vermoeidheid zelfs maar overslaan. Dat was wel grappig. We hebben nu dingen gezien die we weinig of nog nooit gezien hebben. Daniël vroeg al of het mogelijk is dat je alles kunt zien op 1 dag. Ik denk wel dat het kan maar dan moet je superfit zijn en géén kinderen bij je hebben. Ook nu nog hebben we niet alles gedaan. Volgende keer beginnen we bij het bootje hebben we Daniël beloofd.
Kirsten op de bleek. |
woensdag 3 augustus 2011
we zijn er weer
Dag 6
Op de camping dan. Even een paar dagen thuis, dat was ook wel fijn, vooral als er weer vriendjes thuis zijn om mee te spelen. Maar goed, we hebben dan toch de tent omgeruild. En dat is toch wel luxe hoor. Ieder zijn eigen slaapkamer én een woonkamer, want helaas er komt weer regen aan. We beginnen ook maar gelijk met het pannekoekenfeest en o dear, o dear, Kirsten ontmoet daar een jongetje die vol met waterpokken zit. Gruwel. Nou, maar rustig afwachten hoe dit voor ons en Kirsten uit zal pakken. Eerst maar eens een paar dagen kamperen.
Op de camping dan. Even een paar dagen thuis, dat was ook wel fijn, vooral als er weer vriendjes thuis zijn om mee te spelen. Maar goed, we hebben dan toch de tent omgeruild. En dat is toch wel luxe hoor. Ieder zijn eigen slaapkamer én een woonkamer, want helaas er komt weer regen aan. We beginnen ook maar gelijk met het pannekoekenfeest en o dear, o dear, Kirsten ontmoet daar een jongetje die vol met waterpokken zit. Gruwel. Nou, maar rustig afwachten hoe dit voor ons en Kirsten uit zal pakken. Eerst maar eens een paar dagen kamperen.
Tentje hè? |
Kirsten voelt zich meteen weer thuis. |
vrijdag 29 juli 2011
donderdag 28 juli 2011
dag 3, zon,regen en hagel en Bertje Vis.
Otterlo dag 3
En kamperen is hard werken. Koken in de buitenlucht als het plots begint te regenen. We eten droog in het dagverblijf en vlak voor de afwas komt de regen en hagel met bakken uit de lucht. Ondanks dat het weer weer wat opknapt gaan we toch thuis slapen.
de regen tijdens het koken |
pannenkoekenfeest, dè reden waarom we terug zijn gegaan |
dinsdag 26 juli 2011
regen en luidruchtige gasten
Otterlo dag 2.
En dan gaan we toch naar huis. De camping in Groningen wordt afgebeld, de was wordt verzameld en de tent verzegeld. Waarom? Omdat de puber dat wil. Het heeft erg veel geregend en er is nog meer voorspeld. En wij hebben slecht geslapen door de gasten achter ons die pas midden in de nacht arriveerden met hun camper en waanzinnig veel herrie hebben gemaakt. Even thuis bijtanken dan maar. Vooruit. Maar morgen weer vroeg terug omdat de kleuter dat wil. Want deze speeltuin is toch favoriet. Bovendien hebben we morgen in Otterlo pannenkoekenfeest, wie wil dat nou niet missen?
Na een hele ochtend van regen wordt het dan toch droog en vermaakt Kirsten zich prima bij de nieuwe waterbaan. |
Er worden gaten gegraven en weer gevuld maar dan met water. |
maandag 25 juli 2011
kamperen, eindelijk, we beginnen in Otterlo
We zijn vandaag in Otterlo aangekomen. Man, man, je denkt het minimum mee te nemen, maar de auto zat goed vol. We staan naast het plekje waar we vorig jaar stonden. Daniël heeft enorm goed meegeholpen en gaat nu de rest van de tijd op de dsi spelen. Kirsten is alle speeltuinen al langs geweest. En inmiddels zitten Kirsten en ik in het dagverblijf want het regent alweer.
voor 3 personen |
maar met enorme voortuin |
het dichtsbijzijnde speeltuintje |
de grote komt erbij maar wil dan weer niet op de foto |
vrijdag 22 juli 2011
Boefje, jongste telg van een schurkenfamilie.
donderdag 21 juli 2011
's avonds nog even naar het bos
woensdag 20 juli 2011
laptophoes
Op zolder heb ik weer twee werkplekken. Lekker opgeruimd en schoongemaakt. Met veel ceremonie is de naaimachine weer naar de zolder gebracht en niet om daar opgeslagen te worden, neeeee, daar is mijn (her)nieuw(d)e werkplek. De lockmachine staat er ook te lonken, maar die moet nog even wachten tot iedereen weer naar school is want dat vraagt wat meer concentratie.
Dit is mijn eerste werkstuk gemaakt op zolder. Mag ik even voorstellen? De laptophoes.
Het was even zoeken naar een patroon maar ik heb twee blogs gevonden met een beschrijving (Missy N en sewmamasew) en het blijkt allemaal reuzesimpel te zijn. Als je je maar goed aan de afmetingen van je eigen laptop houdt. En om ook even op te letten, overtuig je zelf er van dat je voor het keren van het werk alle spelden eruit gehaald hebt. Het keren is een hele toer en als je alles netjes op de plek hebt en je voelt tot je schrik een speld dan kun je óf terugkeren en de speld verwijderen en weer opnieuw keren, óf (als je baalt) je maakt met een scherp tornmesje een piepkleine incisie en je pulkt de speld eruit.
Affijn, hij is best leuk en ik hoop ook handig, de laptop is in ieder geval beschermd als hij mee op reis moet.
Dit is mijn eerste werkstuk gemaakt op zolder. Mag ik even voorstellen? De laptophoes.
Het was even zoeken naar een patroon maar ik heb twee blogs gevonden met een beschrijving (Missy N en sewmamasew) en het blijkt allemaal reuzesimpel te zijn. Als je je maar goed aan de afmetingen van je eigen laptop houdt. En om ook even op te letten, overtuig je zelf er van dat je voor het keren van het werk alle spelden eruit gehaald hebt. Het keren is een hele toer en als je alles netjes op de plek hebt en je voelt tot je schrik een speld dan kun je óf terugkeren en de speld verwijderen en weer opnieuw keren, óf (als je baalt) je maakt met een scherp tornmesje een piepkleine incisie en je pulkt de speld eruit.
Affijn, hij is best leuk en ik hoop ook handig, de laptop is in ieder geval beschermd als hij mee op reis moet.
Abonneren op:
Posts (Atom)