de vrijdagavond vriendinnenclub

In de bieb zag ik dit boek staan. Eigenlijk moet ik zeggen boeken, want deze titel stond bij de grote letter afdeling en dit verhaal past dan niet in 1 band. De omslag sprak me aan en ben eerst gaan kijken of ook de originele uitgave er zou staan en die was er gelukkig. Gelukkig, omdat ik nog niet eerder een groot letter boek heb gelezen. En ik denk dan dat ik een boek bezet houd die eigenlijk voor iemand anders gedrukt is. Terug naar de vrijdagavond vriendinnenclub. Ik wist me er van te overtuigen dat dit geen, let op geen, chiklit is, want dat heb ik weleens geprobeerd maar daar kan ik niet doorkomen. Nee, dit is een echt boek. Op de binnenflap staat: een jonge alleenstaande moeder heeft in New York een wolwinkel waar een breiclubje ontstaat en sterke vriendschappen worden gevormd. Dat sprak mij meteen aan. Brei- en naaiclubjes zijn zowiezo een grote hit dit moment, al lijkt het wel dat de naaiclubjes alleen nog in België te vinden zijn en ik de stoute schoenen niet aangetrokken krijg om er zelf één te beginnen. Breiclubjes zijn er al wel veel. Pas hier in Houten is er een actie geweest, Houten brei(d)t zich uit. waarbij een heleboel mensen meters gebreid hebben en daarbij de pilaren en bomen bij het station ingepakt hebben. Ik wilde het fotograferen, maar op het moment supreme zei mijn camera: bevat geen geheugenkaart. Dat komt ervan als je zit te bloggen en je kaartje in de laptop laat zitten. Een tweede kans heb ik mezelf helaas niet gegund en de breisels zijn alweer weg.
En het boek? Ja, prachtig natuurlijk. Je leert alle personen goed kennen, je leert zelfs breien. De verhalen zijn ontroerend. Op het slot zelfs iets tè ontroerend waardoor er zakdoeken bij moeten komen. Ik vertel hier niet wat er dan gebeurt. Voor mij had het niet gehoeven, want het boek had zo al drama genoeg. Het mooiste vond ik het fragment dat Georgia met haar dochter Dakota naar Schotland gaat om daar de (over) grootmoeder van 90 te gaan bezoeken die nog geheel en al zelfstandig in een cottage woont en ze rondleidt door het dorp aldaar. Ik ben gek op stoere granny's. 


de vrijdagavondvriendinnenclub van Kate Jacobs