Ik heb m'n naaimachine ook weer tevoorschijn getoverd. Ik vond op Facebook een naaichallenge. Na twee haakchallenges met twee onaffe, de UFO's, dekens vond ik het nu tijd worden om te naaien. En zo kwam ik erbij om mijn blog weer te ontstoffen en mijn projecten hier te plaatsen Ik kom zelf tenslotte allemaal leuke inspiraties tegen op andere blogs. Ik leer zelfs de kneepjes van het vak via verschillende blog's.
Behalve leuke dingen gebeuren er ook nare dingen. Mijn schooltje brandde af op oudejaarsavond. Inmiddels zijn we verhuisd en al weer op orde. Maar je wil niet weten hoe de weg daarnaar toe was. Mensen zeggen wel eens: Brand is erger. Nou inderdaad!
Maar het ergste is nog dat ik eind 2016 mijn trouwste leesfan ben verloren. Mijn papa overleed. Op respectabele leeftijd, dat wel. Maar het gemis is er niet minder om. De foto's die ik plaatste bewerkte hij op zijn computer en als ik op bezoek kwam stond er weer een mooie foto van een van mijn kinderen in de woonkamer te prijken die hij van mijn blog haalde of die ik gemaild had. De laatste foto die hij uitgeprint had heeft nog heel lang bij mijn moeder op de piano gestaan. Geen verversing meer. Het zal wel nooit wennen.
Ik ben bijna twee jaar geleden met mijn dochter het Pieterpad begonnen. Tjonge, waar haal ik de tijd vandaan? Ik weet het eerlijk gezegd ook niet, ik ben ook vaak enorm moe omdat ik mijn leven wel twee keer leef lijkt het wel.
Tot zover in het kort de stand van zaken. Ik ga kijken hoe ik in de zijlijn mijn gegevens weer up to date krijg. En ik ga morgen bij daglicht foto's maken van mijn creaties. Wordt toch mooier dan 's avonds. Nou, oké dan, sneak preview:
 |
| Naai-atelier "Nonchalance".
En kun je niet wachten op mijn aandeel van uitleg, kijk dan hier:
|
https://www.facebook.com/groups/52weeksewingchallenge/