maandag 2 mei 2011

tijd van leven

Delia Grinstead is na twintig jaar huwelijk in de bekende sleur beland: haar kinderen zijn groot, haar man is sympathiek maar helaas nog altijd precies dezelfde als twintig jaar geleden. Delia gaat er vandoor, koopt een nieuwe jurk en vestigt zich in een merkwaardig plaatsje.
Ze vindt een baan en mogelijk het begin van een nieuwe liefde en een nieuw leven. Maar al die tijd blijft het verleden knagen. Waarom doen haar kinderen niet wat meer moeite om hun moeder te vinden? En klopt het dat haar zus haar oog op Delia's echtgenoot heeft laten vallen?
Ik loop al een tijd met het idee rond om korte boekbesprekingen te houden op dit blog. Let op, korte besprekingen Het is niet bedoeld voor educatie maar meer om te delen wat ik heb gelezen. Ik ben best kritisch op de boeken, want ik lees langzaam en heb er te weinig tijd voor, dus als een boek me te moeizaam gaat leg ik die opzij voor betere tijden. Ik lees vaak meerdere boeken tegelijk, dwz er ligt er één op m'n nachtkastje en er ligt er één naast de tv. En vaak dwarrelt er nog één rond die niet kan wachten en dan probeer ik tussendoor te lezen. Maar gisteren was het zondag en dan gun ik mezelf het grootste deel van de middag in de tuin te lezen. Nu heb ik een hele wand behangen en de vloer gedweild en in afwachting op het drogen waarna de meubels weer terug kunnen doe ik deze boekbespreking.

Een tijd van leven van Anne Tyler Bovenstaand cursief stuk komt van http://www.boekbeschrijvingen.nl/. Ik meen dat ik getipt werd door de Flow en daarna was het schatgraven op de website van onze bieb. Dat doe ik zo graag. De bieb had hem niet en heeft hem toen gereserveerd uit een andere bieb, geweldig systeem. Maar affijn, wat vond ik van het boek? Geen waardering krijgen als echtgenote, moeder en leerkracht is een grote overeenkomst met hoe Delia het leven ervaart. Al krijg ik van mijn kinderen meer waardering dan Delia, maar dat zal ook wel met het leeftijdsverschil te maken hebben. Maar ze loopt tijdens de vakantie weg. En niet eens met opzet, nee , het gebeurt gewoon. De klusjesman laat zijn geleende camper zien en zij wil een eindje mee proefrijden, laat zich afzetten bij een onbekend stadje, huurt daar een kamer, neemt een baan, krijgt vrienden en een nieuw bestaan. Ik zou bijna zeggen, een droom. Maar ook de waarschuwing: "Don't try this at home!" Jaloersmakend is wel haar makkelijke manier van doen. Alles lukt haar. Maar dat is misschien juist wel weer fijn van het lezen, waarom zou alles altijd tegen moeten zitten? Zo'n zondagmiddag in de tuin moet ook weer niet te zwaar worden. Ik vind het een leuk boek en de naam van Ann Tyler ga ik onthouden want dit soort boeken smaken naar meer.