zondag 27 oktober 2013

Wanneer opruimen wél leuk is.

In de herfstvakantie is de kleine meid 1 dag naar de bso geweest. Zodat zij daar heerlijk met haar vriendinnetjes kon spelen en ik de gelegenheid had weer wat op te ruimen zonder iedere minuut weggeroepen te worden. Ik pakte de grote kast aan. Vol met administratie, tekeningen, muziekboeken, kleine hebbedingetjes. Daar zijn o.a. verlanglijstjes in terechtgekomen en schoentekeningen die snel even verstopt moesten worden en door de stapels administratie erbovenop verstopt bleven. Tot deze vakantie. Er is een flinke doos oud papier weggegaan en daarna nam ik eens de tijd om die leuke tekeningen te bekijken. Deze zijn van de puber, gemaakt toen hij 9 jaar oud was en nog volop druk was met Sinterklaas. Hij wil het niet gauw toegeven maar is met zijn 15 jaren nog steeds fan van Sinterklaas. En ik wed dat hij over een aantal weken ook zijn schoen gaat zetten!
 Onze kleine meid was 6 jaar geleden pas 1 en Broertjelief maakte zich toch wat bezorgd en stopte deze brief in zijn schoen.
 Maakte vervolgens toch ook zijn wensen kenbaar. De voordeur klopt perfect en zie je de verhoudingen met de cadeaus. Ja, zo groot horen cadeaus voor kinderen te zijn!
 Bijna ieder jaar zijn we naar dé intocht gaan kijken. Of we dit jaar ook gaan is nog maar de vraag met al die ophef. Het kon nog weleens veel drukker worden dan andere jaren.
En jammer hoor die hele discussie. Voor ons blijft het het allerleukste feest, vooral de intocht. Dan maar via de tv! En die tekeningen? Liggen weer keurig op de stapel kindertekeningen netjes opgeborgen in de kast, en er zullen er zeker nog een stel bij komen!

vrijdag 25 oktober 2013

Lekker sprookjes beleven

Vandaag sinds jaren weer eens een keer naar de Efteling geweest, waar het opvallend rustig was. Vlak bij de ingang geparkeerd en omdat we de kaartje al bij een actie gekocht hadden konden we zo doorlopen. Er waren nergens wachtrijen, we zouden zelfs buiten adem raken omdat we overal door konden lopen. Pandadroom gezien, twee keer in het Carnaval geweest en in de Fata Morgana. Maar het mooist blijft toch het Sprookjesbos, waar het 60 jaar geleden allemaal mee begon.
Een echt herfstbos

Lekker slapen

Natuurlijk, Langnek!

Onze grote vriendin roodkapje, ons meisje heeft heel lang de wens gehad zelf Roodkapje te worden.

Dit is interessant voor de puber, hoe krijgen ze de schoentjes aan het dansen?

Deze is ook voor de puber.

Deze is voor mij, Vrouw Holle

Glunderen in het carnaval

Chillen in een bootje, maar de kids willen niet op de foto

De Bremer Stadsmuzikanten


en natuurlijk de lelies.

Waar ik geen foto van heb ik van de Nieuwe kleren voor de keizer. Die stond er 9 jaar geleden nog niet, zag er heel leuk uit!

Herfstvakantie zit er bijna op, maar kan voor mij ook wel 6 weken duren. Het was weer heerlijk!

woensdag 23 oktober 2013

Genen

Onze grote puber zet de hoogslaper van zijn zusje in elkaar. Daarvoor treft hij enkele voorbereidingen. Herkennen wij hierin de genen van opa?



Hoe je van een doorleefde fluitketel weer een bijna nieuwe kunt maken.



Door heel lang te boenen...te boenen....te boenen.....
Om internet kwam ik het volgende advies tegen waarmee je de meest ingebrande vetvlekken kunt verwijderen. Je maakt een papje van groene biotex en koud water en smeert dan de fluitketel helemaal mee en laat dat een 24 uur zo staan. Dan krijg je dus een prachtig kunstvoorwerp en het water voor thee en koffie kook je dan gewoon in een steelpannetje. Dan komt het, dan zou het voldoende zijn om de ketel af te borstelen met water en als er dan nog heel veel restjes zouden zijn dan de behandeling herhalen. Wel, het ging bij net even anders maar laten we het erop houden dat het aan de kleur biotex ligt. Ik heb altijd blauw in huis en geen groen. Ik denk altijd (fout natuurlijk) dat de kleur niet uitmaakt, biotex is biotex. Maar goed omdat ik een andere kleur heb gebruikt dan voorgeschreven moest ik toch nog gaan boenen. Ten eerste was het wasmiddel bikkelhard geworden en dan moest eerst losgeweekt worden. Daarna borstelen en toen bleek dat dat niet ging heb ik toch zo'n stalen zeepsponsje gepakt. Ai!! Doe dat dus niet na!! 
Maar  ik heb wel heel voorzichtig geboend!


 Nou zeg zou zelf, stralend toch! Oké onderaan nog wat randjes, maar geloof me je wilt echt niet weten hoe hij er twee dagen geleden eraan toe was. Om de schoonheidsbehandeling helemaal af te maken natuurlijk nog wel even uitkoken met water en azijn om de kalkrotsen eruit te koken, want wij hebben hier heel hard water. En als het kalk er weer uit is dan kookt het water sneller en is natuurlijk veel lekkerder.

Weer een klus geklaard!

maandag 21 oktober 2013

Stoofpeertjes en een pyjamaatje

 Nieuwe techniek. Haha, mijn oma en overgrootoma, en waarschijnlijk daarvoor al beheersten de techniek goed. Hoe lang bestaat het eigenlijk al? Ik heb het over wecken van eten. We beginnen maar eens met appels en stoofperen omdat ik heb gelezen dat het met fruit het beste gaat. Dus heb ik een aantal kleine en nog kleinere weckpotjes gekocht met bijpassende ringen en klemmetjes. De weckpan heb ik goedkoop via marktplaats gekocht . Zo'n ouderwetse die op het gas gaat. Maar de thermometer doet het nog. Maar ik schrok wel toen ik zag hoe groot die pan wel niet is. Ik dacht dat hij zo groot zou zijn als mijn grote soeppan maar deze is twee keer zo groot. Je kan er zelfs een ouderwetse was in koken ;).
 Afijn, je neemt een flinke hoeveelheid stoofperen (sorry, ik heb ze niet gewogen), je schilt en halveert ze en haal er het klokhuis uit. Dan in de pan met een laag water (niet helemaal onder water zetten), paar scheppen suiker erbij, wat kruidnagels en twee kaneelstokjes. En als je van rode peren houd zoals ik dan kun je er een flinke scheut wijn of bessensap bij doen. Ik heb ze anderhalf uur laten stoven op een laag vuur tot ze heerlijk zacht waren.
 Dan komt het grootste karwei, het steriliseren van de weckpotjes. Ik heb de volgende manier gedaan, maar las later op een blog van iemand anders dat het iets simpeler kan. Dat ga ik volgende week toepassen als ik mijn nieuwe voorraad potjes binnen heb. Wat ik nu heb gedaan is: potjes en deksels wassen in de vaatwasser, daarna uitkoken in een pan water met soda (5 minuten), ringen en klemmen ook uitkoken in sodawater. Afspoelen onder de kraan en omgekeerd op een schone hand-/theedoek zetten. Dan de potjes vullen met de peertjes, ik wist niet tot hoe ver, later las ik pas tot 1 centimeter onder de rand. De ringen op de deksels leggen en dan op het potje en ieder potje met 2 klemmetjes afsluiten. Dan de potjes op het rooster in de weckpan zetten. Pan vullen met water tot de potjes onder staan. Gas aansteken en deksel met thermometer op de pan plaatsen. En dan aan de kook brengen. Op de ene site las ik dat het op 90 graden moest en op een andere op 100 graden. Hoe dan ook deze pan werd 100 graden en ik heb het zo gelaten tot er een half uur om was. Toen ging het gas uit om alles af te laten koelen.
 Pas als alles afgekoeld is kun je er de klemmetjes afhalen. Ik hield twee potjes over en daar deed ik dan meteen wat appelmoes in. Ik ben heel erg benieuwd of het gelukt is. Dat weet ik pas over een paar weken als het eerste potje open gaat.
O ja, dan hebben we nog een kleine pyjama voor Madelief. Lief hè? Zo'n ieniemienie patroontje kost net zoveel tijd als kinderkleren heb je zo in elkaar gezet. 


zondag 20 oktober 2013

traditie

In de herfstvakantie wordt er bij ons meer met lego gespeeld dan anders. Dat komt vooral door LegoWorld. Daar gaan we altijd onze voorraad aanvullen. Dit keer een grote zak met losse steentjes in aparte kleurtjes. Een doos met een boomhut voor het meisje en een Wii spelletje voor de puber. We gingen eigenlijk voor de robot maar kregen haast een appelflauwte toen we de prijs zagen. Dat wordt een jaartje doorsparen en klusjes doen.
 Maar het draaide vandaag toch wel veel om deze prinses.
 Zat ik zo'n 9 jaar geleden nog geduldig met een goed boek bij de Star Wars en de Bionicles te wachten, dit keer waren het vooral roze steentjes die we zagen
 Roze steentjes of niet, deze prinses durft wel in de muil van een leeuw.
 En een klimwand in.
Natuulijk wachten we ook in de rij om de autootjes.

Tja dat komt er van als ze eerst in een prinsessenstoel wordt gezet.

zaterdag 19 oktober 2013

Appeltaartkoekjes

 In aanloop naar de herfstvakantie en na vervelende ervaringen bij de kaakchirurg was het tijd voor verwennerij. Appeltaart in de lunchtrommel! En dan niet één keer, nee, iedere dag! Op internet vonden we Amerikaanse appeltaartkoekjes. Heel makkelijk. Je hebt hetzelfde nodig als voor appeltaart maar dan maak  je er koekjes van.
Nodig:
 Lekkere appels geplukt door opa. Stuk of 3 (grote).
 Schillen, in kleine stukjes snijden, koken met water en 3 eetlepels suiker.
 Lekker fijnroeren met 2 theelepels kaneel erdoor.
 Deeg maken van de helft van de ingrediënten die je normaal zou gebruiken. Dus:
200 g bloem
100 g witte basterdsuiker
125 g boter
1 ei
Het deeg in tweeën splitsen en met een deegroller twee lappen van rollen. Wat bloem gebruiken om op tafel te strooien.
 1 deeglap bestrijken met de appelmoes. De andere lap eroverheen leggen. Met bijvoorbeeld een pizzasnijder reepjes snijden. Onze appelmoes was nog erg warm, kan maar beter afgekoeld zijn want de boter in het deeg begon te smelten en dat maakt het vormen niet echt makkelijk.
 Bakpapier op een bakblik, stukjes erop leggen en 30 minuten bakken bij ongeveer 200 graden. Wel af en toe controleren. Onze oven is kapot dus wij controleren de hele tijd.
Lekker als toetje in de lunchtrommel. Of bij de koffie en thee.
Eet smakelijk!