Leeschallenge voor 2022

En ik ben alvast begonnen. Met nummer 4, ik ben deel 2 van de zussen aan het lezen. Dat speelt zich af in Noorwegen en Grieg heeft daar een rol in. En nummer 25, die lees ik als luisterboek. Is dat hetzelfde als lezen? Ja hoor, je laten voorlezen is ook lezen. En nummer 25 is Sense en Sensibility van Jane Austen. Ze had het al geschreven in 1795 maar werd voor het eerst gepubliceerd in 1811. 

Nu weer even verder werken aan m'n eigen paper over identiteit en dan weer lekker lezen.

"Wanneer je iemand een boek verkoopt, verkoop je hem niet zoveel ons papier en inkt en stijfsel – je verkoopt hem een heel nieuw leven".

Christoffer Morley

Minimaliseren kun je leren, jaja

 Je kunt het leren maar of het werkt. In mijn huis heerst de vloek van Hermelien, alles wat je aanraakt vermeerdert. Vandaag heb ik het vlierinkje aangepakt. Een lastige plek in huis, door de vorige bewoners gemaakt. En iedere keer als wij een nieuwe verwarmingsketel kochten (2 keer in 25 jaar) moesten de installateurs een stukje van het vlierinkje afzagen en er ging zelfs een stuk draagbalk weg 😲 Dat laatste had ik niet eens meteen in de gaten, naast de ketel hebben we boekenplanken en die "handigerds" hadden een stel boeken zo gestapeld dat ze de boel daar stutten. Mijn hemel! Ik ben wel handig maar niet in bouwzaken dus ik heb dat nooit kunnen verbeteren. Staat nu wel op mijn lijst voor als de lijst vol genoeg is om een klusjesman in te huren. Het zwaartepunt zit nu aan 1 kant waar de draagbalken nog wel goed zijn. Er ligt nu lichter spul op. Voornamelijk poppenspul van Kirsten daar kunnen we nog geen afstand van doen. Wat wel weggaat zijn de laatste babyspullen. Dat hoef ik zelfs niet voor eventuele kleinkinderen te bewaren want het heeft duidelijk toch wat liggen te verstoffen daar bovenin de nok. Het stookhok is het zoldertje waar de ketel dan daadwerkelijk aan de muur hangt. Daar heb ik altijd een wasrekje staan en dat droogt daar altijd heerlijk snel. Maar het is ook makkelijk daar even snel dit en dat onder te gooien. Dat is nu allemaal weg. Huppakee. 

De maan, ach ja, het onderstel van een multifunctioneel auto/schommel ooit als kraamcadeau gekregen van de schoolraad van mijn eerste werk. En de Maxicosi 👶

campingstoeltjes, zwaar!!! Zijn al 30 jaar oud en we gebruiken ze sinds die ene kampeervakantie in Frankrijk nooit meer 😎

Badspeelgoed, ik dacht dat het al weg was.

En ja zo gaat dat op vlierinkjes, ik dacht dat het al weg was.

There is nothing either good or bad, but thinking makes it so.

William Shakespeare

Een post vanaf de telefoon

 Vandaag is alles weer begonnen, school, studie, werk. Om 7 uur was ik het raam in de kamer al aan het zemen. Daarna de was gesorteerd en daarna me weer als een student gedragen. Volgens Plato bestaat toeval omdat er veel rotzooi in de kosmos zit. Daar dan. 

Nog wat foto’s van afgelopen week. Was toch wel fijn

Mijn allergrootste schatten

Ons vakantiehuisje

De grote fan die thuis op me gewacht heeft

Nog een keer 

Kirsten maakt een cadeautje voor de eenzamen in onze kerk 

Volle maan, met een extra bijzonderheid

De dorstigen laven. Het volk van Mozes wilde keer op keer bewijs dat God er was. Er is maar weinig veranderd.

Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt. 

Godfried Bomans 

Pieterpad voorjaar 2021 dag 2 en 3

Het Pieterpad valt voor de puber niet mee. Een covidjaar gaat je niet in de kouwe kleren zitten. "Ga maar fijn met haar wandelen", zei de huisarts. Dat is wat we deden. Maar van 2 km een middagvullend programma maken vindt ook die mama een beetje zwaar. Gelukkig hebben we heel mooi weer, is de omgeving prachtig en vinden we elkaars gezelschap nog steeds fijn. We blijven ons verbazen en verrassen. Verbazen om ons medewandelaars en verrassen om de natuur. Onze medewandelaars lopen steeds vaker op merkwaardig schoeisel, zo kwamen we gisteren iemand op badslippers tegen. En de tassen zijn ook wat merkwaardig, plastic tasjes van de supermarkt. Goed, ik zal er niet meer over zeuren. Vanochtend zat ik aan de koffie voor onze tent huisje te genieten van de vele eekhoorns. Die het fijn vonden dat de mensen flink lang uitslapen. En ik dus ook en kon zodoende hun bezigheden volgen. Ze laten zich echter niet makkelijk fotograferen. En eindelijk kwam er een vlak voor me staan maar toen had ik mijn fototoestel net niet binnen handbereik. Dan maar flink inzoemen. 

Deze week liepen we de tweede helft van kaartje 39 en kaartje 40 van deel 1 en zijn gebleven ter hoogte van het dagkampeerterrein van de Holterberg. We liepen wel de route heen en terug, dat dan weer wel. Dit keer hadden we geen vouwfietsen mee en openbaar vervoer rijdt er niet op de Holterberg. De vouwfietsen pasten simpelweg niet in de auto dit keer. Want we hadden Daniël ook mee. Die wandelde liever niet mee maar zorgde in huis wel voor een hoop gezelligheid.

de maan schijnt door de boom (goed zoeken)

de heide lijkt hier op miniatuur korenschoven.

Met de snelheid van een... van een... van een eekhoorn!

Met een beetje fantasie lijkt de heide in februari ook een beetje paars.

Mijn Roodkapje, boven op de Holterberg

“Rivieren weten: er is geen haast. Op een dag komen we er wel.”

Winnie de Poeh

 

Pieterpad, Holterberg

Mijn eigenste Roodkapje 💓

We zijn weer op Pieterpad. Dat wil zeggen, dit is de versie Puber 2.0. Deden we eerst een kaartje per dag, nu doen we een stukje kaart per dag. Ik moet eerlijk opbiechten dat we het stukje tussen Hellendoorn en de Holterberg erbij in hebben laten schieten. 

We waren hier anderhalf jaar geleden voor het laatst. Toen was het hoogzomer en zeiden we iedere ochtend: "bij 26 graden moeten we weer bij de auto zijn". We spraken niet eens meer in tijden, maar vertrokken wel heel vroeg omdat er temperaturen van 40 graden zouden komen én die kwamen ook! Affijn over de Corona/Covid in het jaar daarna hoef ik niet eens meer te beginnen. We kunnen natuurlijk wachten tot alle virussen weg zijn en de puberteit over is, maar dan hoeft het niet meer. Ik heb al jong geleerd dat wachten hetzelfde betekent als iets dat nooit meer gaat gebeuren. Dus ik heb een huisje geboekt, in Holten. En we stoppen de puber gewoon in de auto, flesjes water en koekjes in de rugzak en we gaan gewoon een kleine stukje lopen naar het allermooiste uitzicht. 

Heerlijk!!

Oké, de foto geeft niet weer wat we echt zagen, maar het was er echt heerlijk!

Hier kijken we met onze neus richting Zwolle, die we ook echt konden zien liggen.

Zo ziet de heide er in februari uit. 

En hier zitten we met onze neus richting Almelo.

En het is druk, razend druk. Er is een grote parkeerplaats bij het bezoekerscentrum in Nijverdal en we hadden het laatste plekje. Er lopen hier genoeg mensen rond die nu eigenlijk liever in een pretpark gezeten hadden, te oordelen naar wat ze uit hun plastic tasjes halen, bier en energiedrankjes en hun kinderen buiten de paden over de heide laten draven en in de rondte lopen schoppen. Zucht, hier ligt zeker ook weer een taak voor het onderwijs? Als ik over mijn frustratie heen ben knip ik deze zinnen er weer tussenuit 😉

De mens is het enige wezen dat opvoeding nodig heeft.

Immanuel Kant

 

De vasten zijn begonnen

Gisteren was het aswoensdag. Maar wel anders dan anders. Konden we vorig jaar nog een askruisje in de kerk halen, werd het dit jaar virtueel "gestrooid" via de livestream. Ik mis het allemaal wel (heel erg). Ik ben ook veel tegengekomen dat er dit jaar minder mensen vasten omdat alles al het hele jaar sober was. Ja, en toch doe ik het wel. Dit jaar vasten we zoals andere jaren van vlees, alcohol, snoep en koek. En dit jaar vast ik ook van Facebook. Er blijft genoeg over om wel te eten en te drinken, we hebben al twee dagen heerlijk vegetarisch gegeten. En in plaats van kletsen via Facebook stuur ik nu elke dag een kaartje, ouderwets via de post. 

Vandaag kwam er een flink pakket binnen, ik heb heel veel kaartjes besteld bij Dille en Kamille. En postzegelvellen bij post.nl. Gisteren had ik m'n eerste kaartje op de bus gedaan uit m'n bestaande collectie. En natuurlijk ging die naar mijn moeder. Een heleboel poezen erop, want o ze wil zo graag een poes. 

En ja, schoonmaken gaan we ook, zo milieuvriendelijk mogelijk. Ik heb Castillezeep gekocht, 100 % plantaardig en zonder palmolie. Geschikt voor onder de douche en voor het huishouden. Die neem ik van de zomer ook mee met kamperen!

En vandaag ging het tweede kaartje. Deze puttertjes gingen naar een oud-college. Ik las in ons kerkblaadje dat ze in het verzorgingstehuis is opgenomen. Ik zie ons nog zo bijpraten over werk en privé, ze leerde me wat kneepjes van het vak en gaf me bij mijn afscheid een mooi poezie-album waar alle collega's iets liefs in hadden geschreven. Ik schrok van het bericht en dat de tijd vliegt en het leven zo broos kan zijn.

Zoals een bloem de zon nodig heeft om bloem te worden, zo heeft een mens de liefde nodig om mens te worden.

Phil Bosmans

 

Winter!!

Dit is waar we stiekem op gehoopt hadden, winter. Met sneeuw en later ook ijs! Oké de sneeuw wou niet echt plakken omdat het stuifsneeuw was, maar de pret was er niet minder om. Zelfs die twee groten van mij gingen naar buiten.

En deze dame kan lekker schaatsen, rondjes draaien op ijshockeyschaatsen, dat ging goed. Zonnetje erbij en moeder was ook weer blij.

Oma was ook ingesneeuwd, maar met de zon erbij was het uitzicht toch wel prachtig!

Terwijl de dooi al voorzichtig begon in te zetten werd er toch nog een tekening op de besneeuwde tuintafel gemaakt.

En ondertussen ging het opruimen door, dat wil zeggen, alleen de koelkast en de diepvries, want dat kon nu eens fijn naar buiten. Die kan er weer even tegen.

Our footprints always follow us on days when it’s been snowing. They always show us where we’ve been, but never where we’re going.

Winnie the Pooh

Maria-Lichtmis

~2 februari~

Maria Lichtmis én presentatie van de Heer én Imbolc én Saint Bridged én (ja, die ook) Vrouw Holle.

En allemaal markeren ze het einde van het Kerstfeest, begin van het vroege voorjaar, want we hebben al meer daglicht. En dat zien we terug in de pannenkoek>>

Met Maria Lichtmis eten we pannenkoeken (en op verzoek ook nog zelfgemaakte erwtensoep, toe maar). Vanavond gaat ook ons laatste stukje kerstversiering eruit (de ster) en branden we de restjes van onze adventskaarsen op. 2 februari en jij dacht dat dat een gewone dag was

“What day is it?” asked Pooh.

“It’s today,” squeaked Piglet.

“My favorite day,” said Pooh.”

De eerste sneeuw van 2021 en lekker opruimen

Het 365-opruimen houd ik goed vol. Ik kom planken, kastjes en laatjes tegen die ik al veel eerder georganiseerd had, maar waaraan je kunt zien dat het dagelijks en niet door één maar door vier mensen wordt gebruikt. Dat opruimen doe ik bij voorkeur al luisterend naar een luisterboek, maar ik merk nu dat het erover schrijven niet gecombineerd kan worden met een luisterboek, haha. Dan maar een mooi stukje muziek.

De badkamer ziet er inmiddels uit om door een ringetje te halen.

Er is al heel wat servies kapot gevallen in de loop van de jaren, maar deze houden we toch al een aardig tijdje compleet

Inmaken doe ik sinds mijn studie niet meer, de lege bakjes van de aan-huis restaurants heb ik bij het plastic afval gedaan. Echt hoor, je hebt het niet nodig als je zelf ook al bakjes hebt.

Deze haalde ik net achter uit de diepe kast op de overloop. Als dat daar blijft liggen wordt het zeker niet gebruikt. Deze zijn inmiddels verhuisd naar de keuken.

Ik heb toch heel wat weggedaan ook al ben ik begonnen bij de ruimtes die dagelijks gebruikt worden. Vandaag is er een stapel zomerkleding van mij weggedaan. Die had ik vorig jaar niet gedragen terwijl we toch een heuse zomer hadden. Ik heb een enorme stapel Knippies weggedaan, ik kon er helaas ook niemand een plezier meedoen, dus ligt het nu in de papiercontainer. 

En zo viel gisteren de eerste sneeuw van het jaar. Dochterlief had wel zin in een avondwandeling door de sneeuw. Ik miste helaas een stoeprandje en buitelde door de sneeuw. Helaas wel op m'n goeie knie. Die is nu niet meer de beste :-(

Het was fijn om al die vrolijke kindergeluiden te horen die eindelijk weer even naar buiten konden voor een hoop plezier. Maar goed dat we nog even geen avondklok hadden want vanochtend was alles weer weggespoeld. 

De kunst van te leven is thuis te zijn alsof men op reis is.

Godfried Bomans.

 

Vakantie versus Lockdown

Wat is het verschil? Het maakt toch wel uit of je je kerstvakantie in de lockdown viert of moet werken tijdens de lockdown. Alhoewel? Ik heb de uitbundige kerstviering wel gemist. Ook al benaderden we nu de soberheid van de stal al iets beter. Ik hoefde vandaag zelf nog niet aan het werk, maar ik merkte genoeg op afstand en regelde wel van alles mee. Dochter had vandaag nog vrij. Hoe dat morgen moet? Gelukkig hebben we een stevige WiFi, zolang we niet op zolder hoeven te werken en heeft iedereen een device. Een ongekende luxe! Ik zou vandaag mijn werkstuk moraaltheologie opsturen maar iets houdt mij nog steeds tegen. Je zou zeggen, het ligt al twee weken afgerond te liggen zijn. Nee, ik heb de moed niet. Dan maar verder met mijn 365 taak die ik combineer met mijn huishoudelijke taken. Deze week staat de keuken op het programma om te poetsen van de app van slim huishouden. Ik volgde eerst het Basisschema Plus. Maar nu ik geen colleges meer volg ben ik overgegaan op het maandschema, die is intensiever. En het blijkt ook wel nodig, ik kom heel wat plaatsen tegen in huis waar flink geboend kan worden. Het opruimen combineerde ik vandaag met de poetsklus in de keuken en ik heb de bovenkant van de kast aangepakt. 

De petroleumstellen van de kringloop, de plantjes van mijn vader en de enorme weckketel die ik niet weg wil doen.

Ik heb niet veel hoeven weggooien want het is geen hotspot, maar ik vond er wel een zak oude paaseitjes en een opengemaakt zakje kattensnoepjes, maar die was al langer geleden opengemaakt, dus dat doen we Poes niet aan. Wel weer lekker opgefrist en dat alles met mijn luisterboek aan. 

O ja, gisteren heb ik ook opgeruimd. Er lagen twee reistassen op de overloop. Die heb ik helemaal leeggemaakt en alles gesorteerd. Het waren vooral toilet- en ehbo-spullen, die konden naar de opgeruimde badkamerkastjes en er kon nog wat naar mijn kampeeruitrusting. De tassen liggen weer opgevouwen in de kast. 

Rest mij  nu alleen de wandeling nog. Mmmm, ik wou naar de Romeinse afgraving maar doe dat  toch maar niet in het donker. Het wordt een 45 minuten tocht door het Oude Dorp. Ik denk na het avondeten want ik hoef vanavond nog niet te helpen met huiswerk ;-)

Gisteren ben ik ook wezen wandelen. Bij Rhijnauwen in Bunnik. Ik wilde de drukte voor zijn en was er om 9.00 uur al. Er waren echter nog veel meer wandelaars die de drukte voor wilden zijn ;-)

Huis Rhijnauwen

Hofstede Rhijnauwen

Poortgebouw met duiventoren

Badende ganzen. Ik vroeg mij serieus af of watervogels een bad nodig hebben.

2021

 

Geen vuurwerk toch vuurwerk. We hebben een groot deel van oudejaarsnacht bij mijn moeder doorgebracht. Ook dit jaar haalde haar dorp het landelijke nieuws omdat er ingrijpen van de ME nodig was. Het blijft een bijzondere ervaring, ondanks de maatregelen van dit bijzondere jaar. Ik start met oude goede gewoontes. Ik heb me aangemeld bij de wandelchallenge van Wanda wandelt. Ik zag haar oproep op instagram. Elke dag krijg ik een mailtje met een wandelopdracht en en extra opdracht. Die extra opdrachten richten zich vooral op gezond eten. Ik besluit met het lichtste programma mee te doen, je kan de eerste dag kiezen uit een half uur, een heel uur en 10 km wandelen. Ik begin met het halve uur en de tweede dag moet je de helft ervan lopen, nou dat is gauw uitgerekend :-)

Boomhutten komen tevoorschijn in de winter

de wandelchallenge begin ik in het dichtstbijzijnde park

Een passant verheugt zich op sneeuw want dan is het hier nog veel mooier.

Mijn andere oude goede gewoonte is opruimen. Ik pak het 365 programma weer op. Iedere dag een plank, een kastje, een lade, een doos, etc. opruimen en schoonmaken. Ik ben maar met de badkamer begonnen, dat is het makkelijkst. Ik had wel 3 afvalzakken (maatje pedaalemmer) vol om weg te gooien. Toch gek hoe snel je teveel aan zonnebrandcreme hebt die ook nog flink over de datum is. De testers van rituals liggen bij de douche klaar voor morgenochtend. Daar heb ik wel zin in.

Ons badkamermeubel waar heel wat uit kon en nu lekker opgefrist is.

Wat doen jullie met lege parfumflesjes?

Een reistasje gekregen van Sinterklaas komt nu goed van pas, zit vol met kleine conditionerflesjes van de haarkleuring.