schatgraven op de vrijmarkt

Vandaag twee keer naar de vrijmarkt geweest. Ronde 1 met de oudste en ronde 2 met de jongste. Onze missie: sleutelhangers, poppenmeubels en poppenkleren, het liefst uit de jaren '60. En is de missie geslaagd? Jazeker.

En daarna hebben we lekker ouderwets de poppenwas gedaan met de slee als tafel. Rolbevestigend? So what?!

zoek de verschillen

Zoek de verschillen was nog nooit zo eenvoudig geweest.

waar de deur van de meterkast al niet goed voor is

De deur van meterkast doet al jaren dienst als deur van de meterkast. Maar deze deur heeft meerdere talenten. Hij had al eerder dienst bewezen met behangen zo ook deze keer. Over twee schraagjes ligt hij midden in de kamer waarop vandaag de behangbanen al zijn afgetekend en geknipt. En morgen zullen die banen ingelijmd worden op deze deur. En vanavond kreeg de deur er een talent bij. Een kniptafel voor textiel. Och en die heb ik altijd al zo graag willen hebben. Het is een beetje donker op de foto, maar hier ligt een geknipte tas. En let op het detail linksonder, daar staan de geknipte behangbanen te wachten.

 Even verder met de tas. Het idee en ontwerp zijn van retro-mama. Maar mijn eerste produkt maak ik van een patchworkstof die ik op zolder uit mijn lappenmand gehaald heb. Hierboven zie je de stof als voering.

En hier zie je de tas al vorm krijgen. Een paar plaatjes heb ik uit de patchworkstof geknipt en als sier opgestikt. En nou hopen dat de tas morgen een mooi plaatsje krijgt op Kirstens "nieuwe" kamer.

Zou het ooit goed komen?

Deze klus heb ik lang voor me uitgeschoven en nu weet ik ook weer waarom. Wat een klus! Behangen! Kirstens kamer is aan de beurt. Zodra ze kon staan is ze zelf aan het scheuren gegaan en zo ontstonden er unieke kunstwerken op de wand. Ik heb even gewacht tot ze klaar was, maar na dat even kwam het er niet van om zelf verder te gaan scheuren. Tot vandaag.

Dit was het moment dat ik even moedeloos werd.

En nu hoop ik dat iemand mij wil helpen herinneren als ik de volgende keer behang van de muur ga halen dat ik dan het stoomapparaat van de bouwmarkt ga huren. Let op, inweken is niet alles! Maar goed alles is er af en de eerste baan zit er al weer opgeplakt en de rest komt morgen. Als mijn armen het dan nog willen doen.

chocoladevla met Pasen

Dat was een warme Pasen. De eerste Pasen die ik kan me herinneren dat we vlugger dan de Paashaas moesten zijn. Hier en daar hebben we dan ook geholpen met het zoeken naar de eieren omdat we anders chocoladevla in de mandjes zouden krijgen.

rabarbertaart in de vastentijd

De meeste afspraken die wij voor de vastentijd gemaakt hebben, zijn we nagekomen. Maar eerlijk is eerlijk, het is niet met alles gelukt. Op Goede Vrijdag aan het eind van de vasten is het tijd om de balans op te maken.
Wat is er zeker wel gelukt? We hebben de wijn e.d. laten staan (oké met uitzondering van witte donderdag maar dat mag!), we hebben geen vlees gegeten (dat ging ons het makkelijkst af) en we hebben geen luxe aankopen gedaan (gezien onze portemonnee was dat ook geen probleem).
Wat was er moeilijk? We zouden beduidend minder tv gaan kijken en meer tijd doorbrengen met spelletjes. Ai, dat was niet makkelijk. Zeker voor de kinderen hebben we hier een uitzondering gemaakt. De zaterdagavond was de aangewezen avond om een film te kijken, maar dat is nou ook de enige avond dat we als gezin helemaal compleet zijn en niet achter de computer gaan zitten werken oid. Dus de zaterdagavonden hebben we gespeeld waarbij Sesamstraat Verstoppertje en Cluedo veruit favoriet zijn gebleken.
En dat andere wat ook zo moeilijk was, waren de tussendoortjes. Koek en chips, verleiding nummer 1! Dus zijn we ook wat pondjes kwijtgeraakt? Uhh....
En dan nu sta ik op Goede Vrijdag een rabarbertaart te bakken. Maar het wordt een eenvoudige. Op internet staan allerlei recepten waar je roomkaas, crème fraiche en allerlei andere dikke maar o zo lekkere dingen aan toe moet voegen. Ik ben tijdens het schatgraven een kookboek tegengekomen, Practische recepten uit 1949.

 

 Recepten uit de tijd van de wederopbouw en vol met ingrediënten die bijna altijd in huis te vinden zijn.

Dus een rabarbertaart van bloem, suiker, boter, ei en (die moest ik dan wel eerst op de markt kopen, maar was goedkoop) natuurlijk rabarber.

Rabarber, wat is dat nou weer?
Ja, toch hebben we het vaker in huis gehad, maar dan stond het gekookt op tafel. Ik heb me zoveel mogelijk aan het recept gehouden. Al vond ik de gemalen amandelen en witte wijn geen wederopbouw, lees vasten, ingrediënten. En die heb ik ook niet standaard in huis. Dus die zitten er niet in. Omdat rabarber van zichzelf al zuur fris genoeg is, kun je de citroen ook gerust weglaten. Wat ik wel stiekum heb gedaan, en dat vond ik ook op internet terug en heb ik altijd in huis, is er wat custard doorheen roeren.

Affijn, de taart is gebakken en lekker. Maar door de flink strak geslagen eiwittorentjes die weinig warmte kunnen hebben is de taart niet fotogeniek genoeg. Maar als de eiwitten eraf gehaald zijn is het een heerlijke frisse taart.

eerste quilt en Kirsten blij

En hier is dan mijn eerste quilt. Met een labyrint doorgestikt. Van binnen naar buiten en van buiten naar binnen. Dat schijnt goed voor het hart te zijn.

 

Kirsten mag de quilt hebben als poppendeken. En dat is een kusje waard.

witte donderdag

Witte donderdag vieren wij met een wit tafelkleed en witte bloemen. Dan delen we brood en wijn. Ja, ja rode wijn tijdens de vasten. Dat is lekker en daarna hadden we wel sterke koffie nodig om weer een beetje bij de mensen te komen.

En hier zit die rode wijn dan in. In mijn Sangriakannetje, meegenomen uit Barcelona.

palmpasen

Pal-lem, pal-lem Pa-sen, Ei koerei!
O-ver e-nen zondag krijgen wij een ei
Eén ei is geen ei,
twee ei is een hal-lef ei
drie ei is een Paas-ei!

Kirsten met de palmpaasstok die ze in de kerk gemaakt heeft. Met het idee die aan iemand te geven die extra aandacht nodig heeft. Maar voordat we thuis waren, waren de rozijntjes al op.

De palmpaasstok van onze seizoentafel.

En natuurlijk hebben we broodhaantjes gebakken.

Bloesemtocht

Vandaag hebben buurvrouw en ik de bloesemtocht van het Rode Kruis weer gelopen. Volgens TV Gelderland waren er tienduizenden wandelaars van start gegaan. Maar hoeveel tienduizenden is nog niet bekend. Normaal gesproken lopen wij de 15 km, één van de westelijke afstanden. Dit jaar gingen er voor het eerst ook afstanden richting de oost. In eerste instantie kozen we voor de 16 km. Maar na een aantal doorwaakte nachten met kinderen met koorts en verstopte neuzen is het toch de 11 km geworden. De bloesem was prachtig dit jaar omdat er al zoveel mooi weer is geweest. Tijdens de evaluatie in de trein waren we het er over eens dat het leuk was om de oost een keer te lopen, maar volgend jaar wordt het weer de west. Met de pontonbruggen, de grote rustposten, de molen, en.......

uitzoeken

Ik wil een keer een lappendeken maken, net als in Het kleine huis op de prairie.

Keus genoeg. Wel lastig om te bedenken wat ik helemaal heel wil laten voor een eventuele jurk. Tja, en als je zo denkt schiet het niet op. Het opruim- en weggooiplan niet, maar ook het maken van een lappendeken niet. Ik vind wat leuke stofjes waar ik voor Daniël en Kirsten al eens speelgoed en kleren heb gemaakt. Dat is leuk! Een groen streepje van een babybroek voor Kirsten, een stippel van een boxkleed voor Daniël en een bloem die ik ook verwerkt heb in een heuse poppentent! Dat was ook een heel project. Zodra het gras weer gras is kunnen we die tent weer opzetten! Maar terug naar de mini quilt. Dit zijn de vondsten van deze dag:



En die bovenste was nog over van een Roodkapje mantel! Alleen de oranje met wit was nog niet eerder gebruikt. En doe je er nog wat groen bij, en na wat knippen krijg je dit:



het begin

Je zou het niet zeggen , maar in de puinhoop van mijn zolder zit enige systematiek. Achter het schot staan de kampeerspullen. Ik heb een rijk gevulde boekenkast. Alle foto's liggen bij elkaar. Zo ook alle te kleine kinderkleren onderverdeeld in "nooit wegdoen" en "kan naar de kledingbeurs". Een paar flinke dozen met knutselwerkjes van de kinderen. Dan staan er nog drie dozen, met breiwol en breikatoen, allerlei maten breinaalden, geopende én ongeopende pakketjes met viltpoppen voor de seizoentafel, en heel veel fournituren. Er staat een stellingkast met ariadnes en knips en knippies. Maar het schatgraven gaat beginnen in de lappenmand. Een verzameling van jaren, van de plaatselijke markt, van markten bezocht in de vakantie, maar natuurlijk ook van de Lapjesmarkt in Utrecht.

Zo af en toe maak ik wel wat voor de kinderen en een enkele keer voor mezelf. Maar naar mijn zin doe ik dat veel te weinig. Tijdens het ouderschapsverlof van Daniël zat ik bijna iedere dag achter de naaimachine en maakte ik ook speelkleden en speelgoed. Dat was echt een hele leuke tijd. Waar het daarna toch mis ging......? In ieder geval is het nooit te laat om de draad weer op te pakken. We gaan lekker schatgraven in de lapjes stof!

voorjaar

In ons kleine voortuintje groeit van alles. De meeste planten hebben we er zelf ingezet, zoals hortensia, pioenroos, vlinderstruik, winterjasmijn, lavendel, amandelboompje, etc. En dat allemaal op maar 10 m². Helaas hebben we dit jaar afscheid moeten nemen van de kardinaalsmuts, die zo prachtig rood kan worden in de herfst. Maar die had het in onze voortuin niet naar z'n zin. Ook tulpen vinden onze voortuin maar niks. Maar nou is er toch een nakomeling van de tulpen gaan bloeien, zo'n mooie gele.

En wat een grote verrassing, het gebroken hartje. Helemaal spontaan opgekomen.

altijd spannend

Net aangemeld bij blog. En nu?
Ik lees al een poos de blogs van anderen en dat vind ik altijd leuk. Van weekmenu's tot het lezen van patronen. Het kijken naar nieuwe foto's. En ondertussen is er hier in huis ook van alles te beleven. Door de komst van de kinderen is het huis dichtgeslibt met van allerlei spullen. Vooral door de uitvinding van Marktplaats en vergeet de vrijmarkt met Koninginnedag niet.Ik heb al allerlei pogingen gedaan om er structuur en ruimte in te krijgen. Soms wordt het opruimen zelfs leuk en dan noem ik het schatgraven, want de vondsten kunnen bijzonder zijn, en dat in eigen huis. 
Nu dan, ik heb de stoute schoenen aangetrokken om daar een blog van te maken en te kijken of er anderen zijn die ook worstelen met puinhopen en het gelukt is, of juist niet, er weer een bewoonbaar geheel van te maken.