In vrijheid slachtoffers herdenken, van die oorlog die 75 jaar geleden begon en aan alle oorlogen die daarna volgden waar ook ter wereld. In vrijheid staan daar onze jongeren bij de scouting, bij de fanfare. Stoere meiden en jongens die het vuur dragen en koralen spelen. De burgemeester zei het zo treffend, oorlog ontstaat vaak niet zomaar, dat komt er sluimerend aan. Zo ontstaat vrijheid ook niet zomaar, daar moet je aan werken. Ik was ook vanavond weer ontroerd door de jongeren met de brandende fakkels, met koperen instrumenten, met liederen over dat het morgen vrede zal zijn, kinderen die witte rozen leggen bij het monument. Dan kom je thuis en dan hoor je dat helaas niet alle jongeren met hun vrijheid om kunnen gaan. En dan? Boos worden? Uitzoeken waarom zij er plezier in hebben een herdenking te verstoren? Het was Anne, de meest bekende jongere, die op haar zolderkamer met als enig uitzicht de kastanjeboom, die schreef:
"Denk aan al het mooie wat er in jezelf en om je heen groeit en wees gelukkig."
Laten we dat dan maar doen Anne, denken aan al het mooie. En laten we dan in onze gedachten zoiets moois als een witte roos naar zo'n jongere laten gaan voor wie het nog niet doorgedrongen is wat vrijheid is.
Heb een fijne bevrijdingsdag!