En ik heb een jongen in huis, twee eigenlijk, maar wel allebei volwassen. Maar het blijven jongens toch? Kleding voor mijn zoon naaien zit er niet meer in denk ik. Maar er valt nog zoveel anders te maken. Ik ben zo trots hij zijn computerhoek samengesteld heeft met krijgertjes en spullen van de kringloop. Hij heeft zijn computer helemaal zelf opgebouwd. Hij hield een keer een echte powerpointpresentatie voor zijn verjaardag om ons als ouders ervan te overtuigen waarom wij computeronderdelen voor zijn verjaardag zouden moeten kopen, dan wel kunnen geven, dat klinkt wat prettiger. Die presentatie heeft hij glansrijk doorstaan. Hij kreeg zijn onderdelen en bouwde in mum van tijd zijn eigen device op. Een poos later hadden we pech. We hadden in ons woonblok een flinke blikseminslag, niemand had schade behalve wij en wat was er kapot? Juist, de computer van onze zoon. Niet leuk, echt niet leuk. Ik heb hem weer gesponsord, want een aanstaand elektrotechnicus kan niet zonder computer. Hij heeft bij de kringloop twee goeie computerschermen weten te scoren, en iedere keer als ik even achter zijn computer mag verwonder ik me weer dat je met 1 computermuis van links naar rechts en weer terug je cursor over twee schermen kunt bewegen. Tijd om iets met naald en draad te maken dat hier bij past, want daar heb ik meer verstand vanš
Het is een telefoonstandaard geworden, die kan hij tussen zijn twee schermen zetten en zijn mobiel erop zetten en dan heeft hij drie schermen.
Twee rechthoekige lapjes, en die naai op elkaar met de linker en rechterkant in tegengestelde richting, klein stukje openlaten, vullen met rijst. En voor opstaand randje een tunnel naaien en die ook vullen met rijst. Kijk voor de beschijving die ik heb gebruikt eens
hier.
Buiten is het -7 graden en binnen is het behaaglijk warm. Vandaag toch ook maar even op het ijs gaan kijken.
