dinsdag 24 februari 2015

klompenpad


Vandaag heb ik het Kuilenburgerpad gelopen. Met een "aanvliegroute" van 1 km heb ik 8 km gewandeld. Geen spectaculaire afstand, maar je moet ergens mee beginnen. Het was wel heerlijk om in je eentje door de stilte heen te wandelen. Als je een stadje in de verte ziet liggen terwijl  het carillon op de wind naar je toe komt waan ik me gewoon een paar eeuwen terug. Ik was op internet al voorbereid op de modderige paden, nou dat waren ze ook. De laarzen staan inmiddels te drogen en de kleren liggen al weer in de was! Ha, het was heerlijk! Vakantie, ik heb lepelaars gehoord, ganzen gehoord en gezien en een haas aan het schrikken gemaakt. Ik trof het ook met het weer. Regen heen en regen terug en tijdens het wandelen was het droog. Het was ook koud, gelukkig had ik  handschoenen mee. Maar een muts moet vanaf nu ook in de basisuitrusting.

 Ogenschijnlijk een gewoon graspad. Niks hoor, tot mijn enkels ging ik er in!


 Smalle oversteekroutes. Ik ben ook twee of drie keer (nu al de tel kwijt?) over een smal planken bruggetje gegaan.
 Af en toe ook achterom kijken.
 Hier werd ik gevolgd door een kudde schapen.
En als toetje kwam ik bij fundering van een kasteel dat in de 13de eeuw gebouwd was en in de 17de eeuw zo beschadigd raakte tijdens een belegering dat het niet meer de moeite was om te restaureren. Nu is het een miniparkje.

Klompenpaden, dat smaakt naar meer. Volgende keer niet vergeten: muts én schoenen voor in de auto op de terugreis, scheelt weer boenen.